ΕΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΒΙΟΠΑΛΑΙΣΤΗΣ

   

 Ένα  από  τα  συντομότερα ανέκδοτα : 

   Υπουργός  εργασίας ο  άνθρωπος  που  δεν  έχει  εργασθεί  ποτέ  στην  ζωή  του. 

  Μια  ματιά  στο  βιογραφικό του  Κώστα  Χατζηδάκη (που  μπορεί  να  αντλήσει ο  καθείς  από  την  επίσημη ιστοσελίδα  της  Βουλής  των  Ελλήνων,  εδώ  )  θα  διαπιστώσει  ότι  ο  άνθρωπος  από  τα  κομματικά  γραφεία και  την  φοιτητική  παράταξη  του  κόμματος  της  Ν.Δ.  έγινε  κατ’  ευθείαν  Βουλευτής,  Ευρωβουλευτής  και  υπουργός. Δεν  έχει  εργασθεί  ποτέ  μα  ποτέ  στην  ζωή  του. 

  Σαν  υπουργός  μπορεί  να  εγγράψει  στο  νέο  του βιογραφικό  μερικά  συνταρακτικά  κατορθώματα. Όπως  το  «κλείσιμο» της  Ολυμπιακής  Αεροπορίας.   

 Το  σωτήριο  έτος  2008  ο  περί  ο  λόγος  υπουργός  της  Ν.Δ.  στην  κυβέρνηση  του  άλλου  ανεκδιήγητου  πρωθυπουργού  Κώστα  Καραμανλή,  πραγματοποίησε  διαγωνισμό για  την  πώληση  και  ιδιωτικοποίηση  της  ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ.  Ο  διαγωνισμός  κηρύχθηκε  άγονος  διότι  κανείς  δεν  συμμετείχε  και  μετά  από  αυτό  ο  μέγας  Βγενόπουλος   της  MIG  προσφέρθηκε  να  αγοράσει την  εταιρεία, κοψοχρονιά,  αντί  200  εκ  €. Τα  επιχειρήματα  του  «υπουργού»  για  να  μας  πείσει για  την  αναγκαιότητα  και  την  ορθότητα  του  εγχειρήματός  του  ήταν  ότι  με  την  εξοικονόμηση των  χρημάτων από  το  «κλείσιμο»  της  ΟΛΥΜΙΚΑΚΗΣ  θα  κατασκευάζονταν πάρα  πολλά  νοσοκομεία  και  άπειρα   σχολεία.

  Η συνέχεια  τον  "επιβεβαίωσε"  απόλυτα. Μόλις  5  χρόνια  αργότερα ο  εκ  μεταγραφής  στην  Ν.Δ.  Α.  Γεωργιάδης έκλεισε  12  νοσοκομεία και  ο  νυν  πρωθυπουργός και  τότε  υπουργός  Δημόσιας  Διοίκησης  έκλεισε αρκετά  σχολεία  τεχνολογικής  εκπαίδευσης με  τις  αντίστοιχες  απολύσεις  εκπαιδευτικών. 

 Δεύτερο  κατόρθωμά  του  ήταν  αυτό  του  ανοίγματος  των  καταστημάτων  τις  Κυριακές.

   Τι κι αν οι εργαζόμενοι αντέδρασαν, τι κι αν ακόμα και μεγάλες επιχειρήσεις δεν δέχονται να ανοίξουν τα καταστήματά τους, ο «αθεόφοβος» Κωστής Χατζηδάκης αποτελεί πρωτοπορία και πηγαίνει για ψώνια φωτογραφιζόμενος με το γιο και τη σύζυγό του.  Ένοιωθε  περήφανος  για  το  κατόρθωμά  του  που  ο  γιος  του  έβλεπε κάποιους  ανθρώπους  να  δουλεύουν  και  τις  Κυριακές  ενώ  ο  πατέρας  του, και  πιθανόν  και  ο  ίδιος  μετά  από  μερικά  χρόνια,   θα  βολτάρει και  θα  απολαμβάνει  τους  άλλους  να  εργάζονται. 

  Και  τώρα  σαν  υπουργός  εργασίας  το  τερμάτισε.  Νομοθέτησε  ο  άθλιος  ότι  οι  εργαζόμενοι  θα  μπορούν  να  δουλεύουν  καθημερινά  10  αντί  8  ώρες όλο  τον  χρόνο  με  την  προσδοκία  ότι  το  Φθινόπωρο  θα  πάρουν  ρεπό  για  να  πάνε  να  μαζέψουν  ελιές. Και  ενώ  θα  δουλεύουν  10  ώρες  την  ημέρα  θα  μπορούν  να  κάνουν  και  υπερωρίες,  και  μη  ξεχνάμε  ότι  θα  δουλεύουν και  τις  Κυριακές. Είναι  τόσο  φιλεργατικός  ο  άεργος  υπουργός  που  δίνει  το  δικαίωμα  στον  εργαζόμενο να  επιβάλει στον  εργοδότη  του  το  πότε  θα  δουλέψει 10  ώρες  και  πότε  θα  πάρει  τα  ρεπό  του.    

    Ας  τον  δοξάσουμε  τον Άνθρωπο!