ΤΣΑΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΜΑ ΛΑΧΕΙ ΝΑ 'ΟΥΜΕ

                                                                       

      ΜΙΑ  ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ  ΚΑΙ  ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ  ΗΜΕΡΑ 

                    Επίσκεψη  στο  ΤΣΑΥ

  Άκουσα  χθές  και  το  επιβεβαίωσα  σήμερα   από  το  ραδιόφωνο,   ότι  από  σήμερα          9 / 6 / 2020  όλες  οι  δημόσιες  υπηρεσίες  θα  είναι  προσβάσιμες  για  τους  πολίτες  ελεύθερα  και  χωρίς  ραντεβού.  Έτσι  αποφάσισα  να  επισκεφθώ  το  αλήστου  μνήμης  ταμείο  μας,  το  ΤΣΑΥ. 

  Κάτι  η  μείωση  της  σύνταξης  του  Ιουνίου,  κάτι  τα  μηνιαία  ενημερωτικά   σημειώματα  του  2019  και  2020  που  δεν  μας  αναρτά  ο  ΕΦΚΑ,  κάτι  το  ετήσιο  σημείωμα  του  εισοδημάτων  του  2019  γιατί  στο  Ε1  της  φορολογικής  δήλωσης  έχουν  δηλώσει  ότι  θέλανε,  με  παρακίνησαν  να  πάω  αυτοπροσώπως  στο  ΤΣΑΥ. 

  Σε  εποχή  κορωναϊού  είπα  να  αποφύγω  τα  ΜΜΜ  και  πήγα  με    το  αυτοκίνητό  μου.

  Είπα  από  μέσα  μου  τους  στοίχους  του  Κηλαηδόνη  «…θα  πέσω  νωρίς,  θα  σηκωθώ  νωρίς,  θα  ξεκινήσω  νωρίς  και  θα  παρκάρω  νωρίς…»  και  ξεκίνησα  χαράματα.

 Θυμόμουν  από  την  τελευταία  μου  επίσκεψη  εκεί  ότι  ακριβώς  απέναντι  υπήρχε  κάποιο  υπαίθριο  Parking  και  έτσι  θα  εξασφάλιζα   νόμιμο  παρκάρισμα.    

  Όλα  καλά.  Μετά  από  ταξίδι  45  λεπτών  από  την  Πεντέλη  έφτασα    στην  οδό  Αχαρνών  27  και  αντίκρισα  το  κτίριο  του  ΤΣΑΥ  να  στέκεται    αγέρωχο  στην  θέση  του.  Εκεί  ακριβώς  που  το  είχα  αφήσει    την  τελευταία  φορά.

   Πρώτη  έκπληξη.  Το  απέναντι  υπαίθριο  Parking  ήταν  κλειστό  και  αλυσοδεμένο.  Κανένα  πρόβλημα  όμως.  Το  απέραντο   ελεύθερο  και  παράνομο    Parking  της  οδού  Αχαρνών  ήταν  πρόθυμο  να    φιλοξενήσει  το  αμάξι  μου  για  όση  ώρα  θα  ήμουν  απασχολημένος  στο  ΤΣΑΥ. 

  Πάρκαρα  έξω  ακριβώς  από  την  πόρτα  του  κτιρίου. 

  Η  πόρτα  ξεκλείδωτη,  ο  θυρωρός  στην  θέση  του.  Μπαίνω  και  τον  ρωτάω

-          -Κάποια  διευκρίνιση  θέλω  σχετικά  με  την  σύνταξή  μου ;

-          -Στον  πρώτο  μου  απαντάει

 Ανεβαίνω  από  τις  σκάλες,  γιατί  το  ασανσέρ  είναι  απαγορευμένο  μέσο  σε  καιρό  επιδημίας  (και  διακοπών  ηλεκτρικού   ρεύματος),  και  μπαίνω  στο  τμήμα  συντάξεων.  Αυτό  που  είναι  απέναντι  από  το  μητρώο.   Ένας   «πελάτης»    συνομιλούσε  με  μία  υπάλληλο  άλλος  ένας  στην  αναμονή  και  μετά  εγώ.  Τα  χαρτάκια  προτεραιότητας  είχαν  καταργηθεί.  Εν  τάξει  είπα  από  μέσα  μου  θα  ξεμπερδέψω  γρήγορα.  Επειδή  ο  συνομιλητής  με  την  υπάλληλο  ήταν  λίγο  πολυλογάς  το  πράγμα  άρχισε  να  μακραίνει.  Αποφασίζω  να  ρωτήσω  την  δεύτερη  υπάλληλο  που  υπήρχε  στο  γραφείο  και  ανακάτευε  κάτι  χαρτιά  (  συνωστισμός  υπαλλήλων  )  αν  είχα  έρθει  στο  σωστό  μέρος    για  τις  ερωτήσεις  που  ήθελα  να  κάνω.  Ευτυχώς  που  ρώτησα.

-           -Στον  δεύτερο  όροφο  θα  πάτε,  στον  κ.  Ζαχα…κη  μου  απάντησε.

Άλλη  μία  σκάλα   δρόμος  αλλά  η  αγγειοπλαστική  μου  του  2011  δουλεύει  ακόμα  και  τα  κατάφερα.

  Στον  δεύτερο  όροφο δεν  έψαξα  πολύ,  σε  ολόκληρο  τον  όροφο  ήταν  μόνο  ένας  υπάλληλος.

-           -Ο  κ.  Ζαχα…κης ;  ρώτησα για  σιγουριά.

-          -Εγώ  μου  απάντησε.

Ωραία!  Εδώ  ήμουν  ο  πρώτος  «πελάτης»,    θα  τελειώσω  σύντομα  σκέφτηκα  ώστε  να  αποφύγω  κάποιο  κακό  για  το  παράνομο  παρκάρισμα.

  Ο  «γραφικός»  υπάλληλος  ήταν  καθισμένος  σε  ένα  γραφείο  με  ένα  τηλέφωνο  και  μια  οθόνη  υπολογιστή  μπροστά  του     και  δίπλα  του  υπήρχαν  άλλα  δύο  γραφεία  άδεια.  Από  τα  φώτα  της  οροφής  κρεμόντουσαν  κουλουριασμένα   3 – 4  πολύπριζα,  απομεινάρια  της  παλαιότερης  και  ένδοξης  εποχής. 

-           -Ήταν  ανοικτά  κάτω;   μου  λέει.

-         - Βεβαίως  του  απαντώ

Από  την  έναρξη  της  καραντίνας  μέχρι  σήμερα  οι  δημόσιες  υπηρεσίες  εδέχοντο  τους  πολίτες    μόνον  κατόπιν  ραντεβού.  Πως  θα  έκλεινες  το  ραντεβού;  Μα  τηλεφωνικά  φυσικά.  Άμα  καταφέρεις  να  «πιάσεις»  τηλέφωνο  στο  ΤΣΑΥ  εμένα  να  μου  τρυπήσεις  την  μύτη.  Είχα  ενημερωθεί  σχετικά  από  την  ιστοσελίδα  του  ΤΣΑΥ,   τώρα  ΕΤΑΑ -  ΕΦΚΑ  για  τα  νέα  τηλέφωνα :

«Για την ενημέρωση σας σημειώστε ότι από 9 Φεβρουαρίου του 2017 οι τηλεφωνικές επικοινωνίες σας με τις Κεντρικές Υπηρεσίες του πρώην ΤΣΑΥ άλλαξαν και καλείται πλέον τον αριθμό»

213 – 21 69 300

και  είχα  πάρει  με  την  σειρά  όλα  τα  εσωτερικά  τηλέφωνα.  Δεν  απάντησε  κανένα.  Αλλά  και  ποιος  να  απαντήσει;  Μόνο  1-2  υπάλληλοι  σε  κάθε  όροφο  υπήρχαν,  και  ούτε  αυτοί  απαντούσαν  στα  τηλέφωνα.

-          -Και  πώς  μάθατε  ότι  σήμερα  είμαστε  ανοικτά  για  το  κοινό;

-          -Το  είπε   χθες  η  τηλεόραση  και  το  άκουσα  και  σήμερα  στο  ραδιόφωνο,  του  λέω.

-          -Καλά,  και  τι  θέλετε;

Είχα  μαζί  μου  το  αντίγραφο  του  Ε1  της  φορολογικής  δήλωσης,  και  ένα  αντίγραφο  των  αποδοχών  μου  του  2019  που  μου  είχε  προφανώς  ταχυδρομήσει  ο  ίδιος  υπάλληλός   μετά  από  επανειλημμένες  πιέσεις  μου  και  απειλές  στον  ΕΦΚΑ.

-           -Θέλω  να  μάθω  γιατί  στην  τελευταία  σύνταξη  του  Ιουνίου  του  ΤΣΑΥ  είχα  μια  μείωση  των  10  €,  και  άρα  πρέπει  να  δούμε  το  ενημερωτικό  σημείωμα  της  σύνταξης  του  Ιουνίου.

 Επίσης    να  δούμε  και  το  ετήσιο  συνταξιοδοτικό  σημείωμα  του  2019  γιατί  τα  ποσά  και  ο  φόρος  που  έχουν  δηλωθεί  στο  Ε1  δεν  συμφωνούν  με  το  αντίγραφο  των  αποδοχών    που  μου  είχε  ταχυδρομήσει  το  ΤΣΑΥ.

-           -Μια  στιγμή  να  μπω  στο  σύστημα,  μου  είπε,    και  άρχισε  να  «σκαλίζει»  τον  υπολογιστή  του. 

Σε  λίγο  με  ξαναρώτησε  τι  ακριβώς  ζητούσα  γιατί  δεν  τα  είχε  καταλάβει.

Τα  επανέλαβα  όσο  πιο  απλά  μπορούσα.

-         -  Κατάλαβα  μου  λέει,  να  βγάλω  από  το  σύστημα  το  μηνιαίο  σημείωμα  του  Ιουνίου  και  το  ετήσιο  του  2019.

-          -Άριστα,  για  να  δώ  και  εγώ   που  οφείλεται  η  μείωση  της  σύνταξης  μου  και  να  συγκρίνω τα  ετήσια  εισοδήματα  μου  με  αυτά  του  Ε1  γιατί  υπάρχει  αναντιστοιχία.  Αλλά  για  το  τελευταίο  «μπορώ»  να  ανέβω  στον  6^ο  όροφο  που  είναι  το  λογιστήριο.

-         - Δεν  υπάρχει  λογιστήριο  όλα  είναι  εδώ,  αυτά  που  βλέπεις,  μου  αποκρίνεται.

Κοίταξα  γύρω  μου  για  να  βεβαιωθώ  ότι  δεν  υπάρχει  άλλος  παρά  μόνο  οι  δυό  μας. 

-           Εντάξει,  ας  δούμε  αυτά  τα  δύο    χαρτιά,  είδα  ότι  σε  ένα  διπλανό  γραφείο  υπήρχε  και  ένας  εκτυπωτής  και  είχα  την  φρούδα  ελπίδα  ότι  θα  έπαιρνα  αντίγραφα  σε  χαρτί.

Πέρασε  λίγη  ώρα  σιωπής  που  την  έσπασε  ο  υπάλληλος  λέγοντας, 

-           -Είναι  πρωί  ακόμα  και  το  «σύστημα»   αργεί  να  ανοίξει  μου  δικαιολογήθηκε.

Κοίταξα  την  ώρα,  ήταν  8:15,  πράγματι  ήταν  νωρίς.

Περιμένοντας  λοιπόν  να  ανοίξει  το  σύστημα  βλέπω  και  μπαίνει  στο  γραφείο  και  δεύτερος  πελάτης.  Ήταν  μια  κυρία  κοντά  στα  50  που  φορούσε  μαύρα  ρούχα  που  αργότερα  από  τον  διάλογο  που  είχε  με  τον  υπάλληλο  κατάλαβα  ότι  ήταν   χήρα.

-           -Είναι  αργό  το  σύστημα  αλλά  θα  ανοίξει,  έτσι  κάνει  πάντα  στην  αρχή,  να  ρωτήσω  την  κυρία  τι  θέλει;

  Η  κυρία  του  λέει  ότι  ενώ  έχει  μπει  στην  φορολογική  δήλωση  της  κόρης  της  το  μερίδιο  της  σύνταξης  του  πατέρα  της  αυτό  το  ποσό  δεν  έχει  μπει  στον  λογαριασμό  της  και …  τα  υπόλοιπα  δεν  τα  συγκράτησα.

-           -θα  πρέπει  να  κάνετε  αυτό  και  εκείνο  προηγουμένως  και  να  μας  φέρετε  και  το  άλλο…

-          -Τα  έχω  κάνει  όλα  αυτά  του  απαντάει  η  γυναίκα  από  τον  Φεβρουάριο  πριν  την  καραντίνα.

-          -Καλά  περιμένετε. 

-          -Το  σύστημα  με  πετάει  έξω,  όποτε  προσπαθώ  να  επιταχύνω,  θέλει  σιγά  σιγά  γυρίζει  πάλι  σε  εμένα. 

Πέρασε  ακόμα  λίγη  ώρα  και  είπα  να  καθίσω  σε  μια  καρέκλα  γιατί  άρχισα  να  κουράζομαι  αλλά  σκεφτόμουνα  και  που  θα  καθίσω  λόγω  κορωναιού.  Ρώτησα  τον  κ.  Ζαχα…κη  αν  μπορούσα  να  καθίσω  και  μου  είπε:  "άφοβα,  έχει  να  πατήσει  εδώ  άνθρωπος  πάνω  από  2  μήνες".

Το  σύστημα  ακόμα  δεν  έπαιρνε  εμπρός

-           -Προσπαθώ  αλλά  πάει  αργά  μου  λέει.

-          -Δεν  πειράζει  περιμένω,  τι  να  κάνω.

Κάθισε  και  η  κυρία  σε  μία  καρέκλα,  κουράστηκε  από  την  αναμονή.

-           -Πάνω  που  πάω  να  το  «πιάσω»  μου  ξεφεύγει  παραπονιέται  πάλι  για  το  «σύστημα»

-          -Είναι  ακόμα  νωρίς  μου  λέει  και  κλικάρει  με  το  «ποντίκι».

Κοιτάω  την  ώρα,  είχε  πάει  9:00.  Σηκώνομαι  με  τρόπο  από  την  καρέκλα  μου  και  κοιτάω  από  τα  πλάγια  την  οθόνη.  Μεγαλοπρεπής  η…  «επιφάνεια  εργασίας».  Όλη  αυτή  την  ώρα  δεν  είχε  γίνει  τίποτα.  Ούτε  «σύστημα»  ούτε  «σημειώματα»  ούτε  γράμματα,  ούτε  διευθύνσεις  ούτε  αριθμοί ,  ούτε  internet  ούτε… τίποτα. 

-           -Δεν  μου  δίνεις  το  τηλέφωνό  σου  και  σε  ½  ώρα  που  θα  μπω  να  σε  πάρω  τηλέφωνο;

-          -Να  σου  δώσω  και  το  κινητό  και  το  σταθερό  και  το  mail  μου  αν  τα  βρεις  να  μου  τα  στείλεις.  Δώσε  μου  και  το  τηλέφωνο  του  γραφείου  σου  να  σε  πάρω  και  εγώ  μετά  από  καμιά  ώρα  αν  δεν  με  έχεις  πάρει  εσύ. 

-        -  Βεβαίως,  γράψε  : 213 2169383

-         - Θα   το  σηκώσεις  όμως  το  τηλέφωνο;  τον  κοίταξα  με  απορία.

-          -Θα  κάνω  αναγνώριση, σε  … 330  δεν  τελειώνει  το  κινητό  σου; 

Γάτα  ο  υπάλληλος,  σε  εμένα  θα  έκανε  χάρη,  στους  άλλους  δεν  θα  απαντούσε. 

Έφυγα  από  το  γραφείο  με  άδειες  τσέπες,  άδειο  μυαλό,  και  μια  πίκρα  στο  στόμα.  Ήθελα  να  φτύσω  αλλά  θυμήθηκα  ότι  φορούσα  μάσκα.  Τα  αντισηπτικά  χαρτομάντηλα  τα  είχα  στην  κολότσεπη  αλλά  τώρα  που  να  τα  βγάζεις…  άσε  στο  αυτοκίνητο  που  έχω  και  χάρτινα.

Το  κατέβασμα  από  τον  δεύτερο  όροφο  ήταν  πιο  εύκολο,  το  αυτοκίνητο  στην  θέση  του  και  χωρίς  κλίση από  την   τροχαία  η  την  Δημοτική  αστυνομία.

Έφυγα  χωρίς  να  έχω  καμία  ελπίδα  ότι  τελικά  θα  έχω  έστω  και  κάποια  στοιχειώδη  απάντηση  από  το  ΤΣΑΥ.  Ούτε  φυσικά  περίμενα  να  με  πάρει  ο  υπάλληλος  τηλέφωνο,  πολύ  περισσότερο  να  μου  στείλει  mail  με  αυτά  που  του  ζητούσα. 

Το  πήρα  απόφαση   η  φορολογική  δήλωση  θα  κατατίθετο  όπως  την  «έγραψε»  ο  ΕΦΚΑ ,  δεν  θα  μάθω  ποτέ  γιατί  άλλα  ποσά  μου  χρεώνει  το  ΤΣΑΥ  και  άλλα  η  εφορία,  και  θα  μείνω  με  την  απορία  γιατί  μου  μειώθηκε  η  παχυλή  σύνταξη  του  ΤΣΑΥ. 

Στην  επιστροφή  σκέφτηκα  να  περάσω  από  το  Σισμανόγλειο  να  κλείσω  ένα  ραντεβού  για  να  κάνω  PSA.  Πράγματι  ανεβαίνοντας  την  Κηφισίας  έστριψα  από  τον  Παράδεισο  Αμαρουσίου,  βγήκα  στην  Κώστα  Βάρναλη,  τα  εκπαιδευτήρια  Δούκα  και  έκανα  αριστερά  στην  Σισμανογλείου.  Δύο  σεκιουριτάδες  προσπάθησαν  να  με  σταματήσουν  στην  πύλη  με  φωνασκίες  και  χειρονομίες  αλλά  τους  «έγραψα»  και  πήγα  κατ΄ ευθείαν  στο  Parking  επισκεπτών. 

Κακή  μέρα  η  σημερινή.  Τίποτα  δεν  πήγαινε  καλά. 

Στην  γραμματεία  των  εξωτερικών  ιατρείων  με  πληροφόρησαν  ότι  όλα  τα  ραντεβού  για  εξετάσεις  τον  μήνα  Ιούνιο  ήταν  κλεισμένα.

Το  Ιούλιο,   ρώτησα;

Τα  ραντεβού  του  Ιουλίου  θα  βγουν  στις  29  Ιουνίου  μου  απάντησαν.  Πάρε  τηλέφωνο  το  1535

Άντε  να  φιλάς  τσίλιες  στις  29 για  να  κλείσεις  ραντεβού.  Τελειώνει  και  η  προθεσμία  του  παραπεμπτικού.  Φτού!

Άντε  πάλι  να  μπαίνω  στο  αυτοκίνητο,  να  βγάζω  την  μάσκα,  να  πασαλείβω  τα  χέρια  μου  με  αντισηπτικό   για  να  γυρίσω  στο  σπίτι  μου.

Λίγο  πριν  φτάσω  στον  προορισμό  μου  κτυπάει  το  κινητό  μου.  Αναπτερώθηκαν  οι  ελπίδες  μου  ότι  θα  είχα  νέα  από  το  ΤΣΑΥ.  Αμ  δε!  Στο  τηλέφωνο  ήταν  ένας  δικηγόρος  από  μια  γνωστή  δικηγορική  εταιρεία  στην  οποία  είχα  αποταθεί  στο  παρελθόν  (  επ΄ αμοιβή  βεβαίως – βεβαίως  )    για  συνταξιοδοτικά  θέματα  και  πριν  από  μερικές  ημέρες  είχα  στείλει   ένα  νέο  mail  με  βασικό  ερώτημα  την  μείωση  της  σύνταξης  του  ΤΣΑΥ.  Επειδή  δεν  πήρα  απάντηση  επανήλθα  με  νεώτερο  mail  με  το  οποίο  τους  ξέχεζα  ευγενικά.

Με  πήρε  λοιπόν  ο  δικηγόρος  να  μου  ζητήσει  τον  λόγο  και  τα  ρέστα.  Ως  προς  την  ουσία,  μηδέν. 

Τελικά  τίποτα  δεν  πάει  καλά  σήμερα. 

Με  την  έντονη  τηλεφωνική  επικοινωνία  (  με  Bluetooth φυσικά  )  ξεχάστηκα  και  προσπέρασα  το  φαρμακείο  της  γειτονιάς  για  να  πάρω  τα  φάρμακα  μου  και  το  Aerius  της  γυναίκας  μου.  Άντε  πάλι  πίσω. 

Με  τα  πολλά  έφτασα  επιτέλους  στο  σπίτι  μου  στις   11:30.  Πέρασα  σήμερα  4  υπέροχες  και  πλήρως  παραγωγικές  ώρες.

Ξέχασα  να  σας  πω.    Φυσικά  και  δεν  με  πήρε  τηλέφωνο  ο  υπάλληλος  του  ΤΣΑΥ  αλλά  κατά  τις  11  τον  πήρα  εγώ.  Συνεπής  στην  υπόσχεσή  του  σήκωσε  το  τηλέφωνο  αλλά  το  άτιμο  το  σύστημα  ακόμα  δεν  είχε  ανοίξει.

Ηθικόν  δίδαγμα.  Μη  περάσετε  ούτε  απ΄ έξω  από  το  ΤΣΑΥ.  Ούτε για  βόλτα.  Άλλωστε  η  περιοχή  ανήκει  σε  άλλο  κράτος  και  φαίνεται  ότι  μετανάστευσε  και  το  ΤΣΑΥ  εκεί  στον  3^ο  κόσμο.  Άσε  που  όλα  θα  σου  πάνε  στραβά  εκείνη  την  ημέρα.  

Υ.Γ.  Τρεις  ημέρες  μετά  δέχθηκα  ένα  τηλεφώνημα  από  τον  ίδιο  υπάλληλο  του  ΤΣΑΥ  όπου  αφού  μου  ζήτησε  συγνώμη  για  την  καθυστέρηση  και  για  τον  χαλασμένο  υπολογιστή  του,  με  ενημέρωσε  ότι  η  μείωση  στην  σύνταξη  του  Ιουνίου  οφείλετο  σε  αναδρομικές  εισφορές  υπέρ  συλλόγων  (  ποιών  συλλόγων;)  και  πώς  από  τον  επόμενο  μήνα  η  μείωση  θα  ήταν  μόνο  0,25 ΕΥΡΩ.