Τίτλοι τέλους για την ιστορική εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ". Τέλος εποχής και τέλος της έντυπης δημοσιογραφίας για την Ελλάδα.
ΤΑ ΝΕΑ ήταν η δεύτερη εφημερίδα που διάβασα στην ζωή μου. Η πρώτη ήταν ΤΟ ΒΗΜΑ το οποίο αγόραζε ο πατέρας μου καθημερινά εκτός βεβαίως από τις Δευτέρες που δεν κυκλοφορούσε και αναγκαστικά αγόραζε ΤΑ ΝΕΑ.
ΤΟ ΒΗΜΑ ήταν δυσκολοδιάβαστη εφημερίδα, πολύ περισσότερο για ένα παιδί 8-9 χρονών όπως ήμουνα εγώ τότε όταν ξεκίνησα να διαβάζω εφημερίδες. Την διάβαζα όμως αλλά προτιμούσα ΤΑ ΝΕΑ που ήταν πιο προσιτή σε εμένα και μέσα από τις γελοιογραφίες του Μητρόπουλου, τα χρονογραφήματα του Ψαθά, τις φωτογραφίες και τους τεράστιους τίτλους έμπαινα στο κλίμα της πολιτικής επικαιρότητας της εποχής.
Αργότερα στα εφηβικά μου χρόνια και εν συνεχεία στα φοιτητικά μου η καθημερινή επαφή μου με ΤΑ ΝΕΑ έγινε απαραίτητη συνήθεια.
ΤΑ ΝΕΑ δεν έκλεισαν κατά την διάρκεια της Χούντας όπως Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και Η ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ της Βλάχου και κατηγορήθηκε γι΄ αυτό ο Λαμπράκης. Η διατήρηση όμως της έκδοσης της εφημερίδας νομίζω ότι βοήθησε στην στοιχειώδη ενημέρωση των Ελλήνων ιθαγενών για την Ελληνική και διεθνή πολιτική επικαιρότητα και όχι μόνο. Η κάλυψη της εφημερίδας των ιδιαίτερα ποιοτικών καλλιτεχνικών δρώμενων, των σπουδαστικών νέων, των νέων εκδόσεων, των επιστημονικών ανακαλύψεων ήταν επαρκής εκείνα τα δύσκολα χρόνια.
Μετά ήρθε η "Άνοιξη" υποτίθεται. Η Χούντα μας τελείωσε, εκδόθηκαν νέες εφημερίδες, ξανάνοιξαν παλιές, αλλά η συνήθεια έμεινε συνήθεια. ΤΑ ΝΕΑ παρέμειναν η καθημερινή μου "τροφή".
Είχα συγχωρήσει την στάση της εφημερίδας στα Ιουλιανά του 1965 και την προσέγγιση της στους "αποστάτες" καθώς και την προβολή του "νερού του Καματερού" στην δεκαετία του ΄70 και συνέχιζα να την διαβάζω ανελλιπώς μέχρι το 1988 - 89. Τότε έγινε από την εφημερίδα το δεύτερο 1965 (μια φορά πούστης, πάντα πούστης) οπότε σταμάτησα την ενημέρωσή μου από ΤΑ ΝΕΑ.
Παρά τα λάθη του παρελθόντος ΤΑ ΝΕΑ εξακουλουθούσαν να διαφέρουν ποιοτικά από τις άλλες κυκλοφορούσες κολοφυλλάδες μέχρι που έπεσαν στα χέρια του Ψυχάρη. Από τότε ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι το τέλος θα ήταν πολύ κοντά.
Και να που ήρθε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου