ΚΚες ΠΑΛΙΑ, ΣΥΡΙΖΑ ΣΗΜΕΡΑ

  Μια  φορά  και  ένα  καιρό… όχι  και  τόσο  παλιό,  το  1978  όταν  ήμουνα  στα  «Ελληνικά  στρατά»,  έζησα  ένα  περιστατικό  απόλυτα  χαρακτηριστικό  της  νοοτροπίας  και  ιδιοσυγκρασίας  των  «Ρηγάδων»  και  των  οπαδών  του  ΚΚες.   Συνδυασμός  αφέλειας ,  βλακείας ,  κουτοπονηριάς  και  μαζοχισμού. 

  Πολύ  φοβάμαι  ότι  το  ίδιο  ακριβώς  έχουν  και  οι  απόγονοι  των  παλιών  «Ρηγάδων»  και  σημερινά  μέλη  του  ΣΥΡΙΖΑ.

  Στην  μονάδα  (  τάγμα  ανεπιθύμητων  )  που  ήμουνα  στην  Ρόδο  είχαμε  ένα  φαντάρο  που  ήταν  από  την  Κρήτη.  Ήταν  μέλος  του  ΚΚες  και  κάναμε  παρέα  όπως  και  με  άλλα  παιδιά  με  ΠΑΣΟΚικά  φρονήματα  με  βασική  γιάφκα  το  Ιατρείο  της  μονάδας.  Οι  υπόλοιποι  φαντάροι  του  ΚΚΕ  είχαν  για  γιάφκα  την  αποθήκη.  Δεν  θυμάμαι  να  υπήρχαν  δεξιοί  στην  μονάδα. 

  Το  Ιατρείο  είχε  παράθυρο  ακριβώς  απέναντι  από  τον  χώρο  «αναφοράς».

  Και  τώρα  η  Ιστορία  με  πρωταγωνιστή  τον  εν  λόγω  «εσωρτερικάκια».

  Ζήτησε  να  πάρει  άδεια  4  ημερών  για  να  πάει  στην  Κρήτη  (+2  τα  οδοιπορικά).  Το  1978  όμως  για  να  πάει  κάποιος  φαντάρος  από  την  Ρόδο  στην  Κρήτη  θα  έπρεπε  να  πάει  πρώτα    στον  Πειραιά  με  καράβι  και  μετά  στην  Κρήτη  με  καράβι  επίσης.  Οι  6  ημέρες  δεν  σε  έφθαναν  ούτε  για  το  πήγαινε  έλα.  Ο  «εσωτερικάκιας»  επειδή  δεν  ήθελε  να  χρεωθεί  περισσότερες  ημέρες  άδεια  ζήτησε  4  με  σκοπό  στην  συνέχεια  να  ζητήσει  παράταση  αδείας  αφού  δεν  θα  προλάβαινε  καλά   καλά  να  φθάσει  στην  Κρήτη. 

  Πράγματι  μόλις  έφθασε  στην  Κρήτη  πήρε  τηλέφωνο  τον  ίδιο  τον  διοικητή  της  μονάδας  (  άκου  θράσος  ή  αφέλεια  )  και  του  ζήτησε  προφορικά  παράταση.  Ο  διοικητής  βεβαίως  δεν  του  έδωσε.  (  Τα  πολιτικά  μας  φρονήματα  τα  είχαμε  μάθει  από  το  γραφείο  Α2  όπου  υπηρετούσε  ένας  δικός  μας  ΠΑΣΟΚος  και  ξέραμε  ότι  ο  διοικητής  ήξερε  ότι  ο  «εσωτερικάκιας»  ήταν  ΚΚες  και  δεν  ήθελε  να  του  κάνει  χάρη  ). 

  Ο  Φαντάρος  είχε  την  αφέλεια,  ή  την βλακεία  να  πιστεύει  ότι  αφού  δεν  θα  μπορούσε  να  είναι  συνεπής  στην  ημερομηνία  επιστροφής  του  λόγω  μεγάλης  αποστάσεως  δεν  θα  είχε  συνέπειες  αν  ερχόταν  την  ημερομηνία  που  είπε  τηλεφωνικά  στον  διοικητή,  δηλαδή  4  ημέρες  αργότερα. 

  Ο  διοικητής  φυσικά  μετά  την  λήξη  της  νόμιμης  αδείας  του  φαντάρου  τον  έβγαλε  «αδικαιολογήτως  απόντα». 

  Μόλις  το  μάθαμε  εμείς  στην  γιάφκα  τον  πήραμε  τηλέφωνο  στην  Κρήτη  και  του  είπαμε  τα  καθέκαστα  και  να  γυρίσει  το  συντομότερο  δυνατόν  για  να  γλυτώσει  τα  χειρότερα.  Μάταια  προσπαθήσαμε  να  τον  πείσουμε  ότι  έκανε  μαλακίες.  Αυτός  «αγρόν  ηγόραζε» . 

  «Αφού  ζήτησα  από  τον  διοικητή  προφορικά  παράταση  θα  έλθω  τότε  που  του  είπα»  μας  είπε  ο  μαλάκας .

  Την  επομένη  ημέρα  ο  διοικητής  τον  «έβγαλε»  λιποτάκτη    και  περίμενε  τον  άσωτο  να  επιστρέψει. 

  Την ημέρα  της  επιστροφής  έγινε  ένα  απίθανο  σκηνικό  που  λυπάμαι  που  εκείνη  την  εποχή  δεν  είχα  κάμερα  να  το  καταγράψω  από  το  παράθυρο  του  Ιατρείου. 

  Ο  φαντάρος  βγήκε  βεβαίως  στην  «αναφορά»  και  μετά  τα  τυπικά:  «Στρατιώτης…..  αναφέρομαι  από  τον  διοικητή»,  βλέπουμε  ένα  διοικητή  μαινόμενο  να  έρχεται  τρεχάλα  στον  χώρο  της  αναφοράς  και  να  αρχίζει  να  χαστουκίζει  να  ρίχνει  μπουνιές  και  να  κλωτσάει  τον  «εσωτερικάκια»  όπου  έβρισκε.  Το  θέαμα  συνεχίστηκε  για  αρκετά  λεπτά  και  η  κατάληξη  ήταν  ευτυχώς  μόνο  20  ημέρες  «αυστηρά»  που  σήμαινε    φυλακή  σε  απομόνωση.  Επειδή  όμως  η  μονάδα  ήταν  καινούργια  στην  Ρόδο  (  εμείς   την  κτίσαμε  )  και  δεν  είχε  εγκαταστάσεις  φυλακής,  κλείσανε  τον  εσωτερικάκια  στις  τουαλέτες  του  διοικητηρίου.    

  Αυτή  είναι  εν  ολίγης  η  ιστορία  ενός  παλιού  μέλους  του  ΚΚες. 

  Δεν  σας  θυμίζει  την  σημερινή  «λογική»  της  διαπραγμάτευσης  του  ΣΥΡΙΖΑ;