ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

  Θυμάμαι  κάποιους  προηγούμενους  χειμώνες.  Τέτοιες  μέρες  ήμουνα  στην  Κρήτη,  δήθεν  για  να  μαζέψω  τις  ελιές  αλλά  ουσιαστικά  για  βρεθώ  στο  καφενείο  του  χωριού  κοντά  στην  ξυλόσομπα  και  με  την  συντροφιά  του  Αντώνη,  του  Μιχάλη  και  με τους  δύο  -  τρεις  γνωστούς  «πελάτες»  του  καφενείου. 

  Πατάτες  οφτές,  αυγά  οφτά,  απάκια,  ψωμί  με  λαδορίγανη  στην  σόμπα,  κρασί  και  ρακί  άφθονα  και  φιλοσοφική  και  πολιτική  συζήτηση.

  Έπρεπε  να  ήταν  εκεί  όλοι  αυτοί  που  διεκδικούν  την  ψήφο  μας  αύριο.  Ειδικά  οι  ΠΑΣΟΚοι.  Και  από  τους  ΠΑΣΟΚους  ειδικά  ο  Γιώργος  για  να  ακούσει  στις  2  το  πρωί  τον  Αντώνη  να  μιλάει  και  να  δίνει  λύσεις  για  τα  προβλήματα  του  χωριού,  της  περιφέρειας,  της  Κρήτης  και  της  χώρας  και  τις  μαλακίες  που  κάνει  και  έκανε  το  ΠΑΣΟΚ  και  ο  Γιώργος. 

  Ο  Αντώνης  δεν  μιλάει  Αγγλικά,  δεν  έχει  τελειώσει  το  Γέιλ,  το  Χάρβαρντ, ούτε  το  London School of Economics  ,  μιλάει  μόνο  Κρητικά και  κατ’  ευθείαν  στην  καρδιά  και  το  μυαλό  σου. 

  Δυστυχώς  οι  μόνοι  ακροατές  είμαστε  3-4  υποτίθεται  εγγράμματοι  συνδαιτυμόνες. 

  Αυτοί  που  έπρεπε  να  ακούνε  έχουν  τα  αυτιά  τους  βουλωμένα,  τα  μάτια  τους  κλειστά,  και  στο  μυαλό  τους έχουν  βάλει   μπλού  τάκ  στην  κυριολεξία.    Μόνο  τα  στόματά  τους  έχουν  ανοιχτά,  είτε  για  να  τρώνε  είτε  για  να  χάβουν  μύγες. 

  Ούστ  ρε  λεχρίτες.