Ας ξαναθυμηθούμε τους στοίχους του μεγάλου μας εθνικού ΠΟΙΗΤΗ Ανδρέα Κάλβου, και ας τραγουδήσουμε το αντίστοιχο τραγούδι του Μ. Θεοδωράκη από το έργο « ΑΙ ΑΥΧΑΙ » ( από τη συλλογή «Τα Τραγούδια του Αγώνα» ), ειδικά την 3η στροφή.
Είναι πάλι στην επικαιρότητα.
Είναι πάλι στην επικαιρότητα.
Ωδή έκτη
ΑΙ ΕΥΧΑΙ
Της θαλάσσης καλήτερα φουσκωμένα τα κύματα'να πνίξουν την πατρίδα μου ωσάν απελπισμένην, έρημον βάρκαν·
'Σ την στεριάν, 'ς τα νησία καλήτερα μίαν φλόγα'να ιδώ παντού χυμένην,τρώγουσαν πόλεις, δάση, λαούς και ελπίδας·
Καλήτερα, καλήτερα διασκορπισμένοι οι Έλληνες'να τρέχωσι τον κόσμον,με εξαπλωμένην χείρα ψωμοζητούντες·
Παρά προστάτας 'νάχωμεν. Με ποτέ δεν εθάμβωσαν πλούτη ή μεγάλα ονόματα, με ποτέ δεν εθάμβωσαν σκήπτρων ακτίνες…
Υ.Γ Το σκίτσο του Κάλβου είναι ζωγραφισμένο από τον Ελύτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου