ΤΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΤΟΥ 1984

 

               ΕΝΑ ΑΓΝΩΣΤΟ          ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟ  ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ

 

  Ήταν  Ιούνιος  του  1984.  Καλοκαίρι ή  καλύτερα  αρχή  καλοκαιριού. Πρώτη  χρονιά  που  θα  γινόντουσαν  οι  Ευρωεκλογές ταυτόχρονα  σε  όλα  τα  κράτη  της  τότε  ΕΟΚ   εκτός  από  3  χώρες  στις  οποίες  διεξήχθησαν  πριν  από  τρείς  ημέρες. Έτσι  η  17^η  Ιουνίου  ήταν  ημέρα  εκλογών  και  στην  Ελλάδα.

  Ένα  χρόνο  πριν  τον  Ιούνιο  του  1983  βρέθηκα  στην  Κόρινθο για  να  κάνω  το  «αγροτικό»  μου διορισμένος  στο  τοπικό  νοσοκομείο. Αποφάσισα  να  πάω  με  τρένο αφού  την  ημέρα  που  γεννήθηκε  ο  γιος  μου  στο  μαιευτήριο  Αλεξάνδρα  κάποιος  μπάτσος από  υπερβάλλοντα  ζήλο  μου  πήρε  τις  πινακίδες του  ημινόμιμα  παρκαρισμένου   αυτοκινήτου  μου.   Ευτυχώς  έφτασα  σώος  και  υγιής   και  ξεκίνησα  έτσι την  αγροτική  μου  θητεία στο  νοσοκομείο  με  χρονικό  ορίζοντα  ενός  χρόνου. Τελικά  κάθισα  στην  θέση  μου  για  άλλους  δύο  μήνες,  έφυγα  στο  τέλος    Αυγούστου  του 1984.

   Όλο  τον  χρόνο  τον  πέρασα  στο  νοσοκομείο  εφημερεύοντας  μέρα  παρα  μέρα  και  τις  ημέρες  που  δεν  εφημέρευα  ανεβοκατέβαινα  από  την  Αθήνα  στην  Κόρινθο  μόνος,  ή  παρέα με  άλλους  συναδέλφους,  με  το  αυτοκίνητό μου  βεβαίως - βεβαίως. 

  Την  ημέρα  των  εκλογών  του  1984  ημέρα  Κυριακή  είχα  εφημερία αλλά επειδή  έπρεπε  να  ψηφίσω  συνεννοήθηκα  με  τον  έτερο «αγροτικό»  αναισθησιολόγο που  εφημερεύαμε  εναλλάξ  να  πάω  στην  Κόρινθο  το  μεσημέρι  και  να  φύγει αυτός  για  να  πάει  και  αυτός  να  ψηφίσει.  Ψηφίζαμε  και  οι  δύο  στην  Αθήνα.  

  Έτσι  στις  17  Ιουνίου το  μεσημέρι ήμουνα  στην  θέση  μου  κάπως  ταλαιπωρημένος  βέβαια  και  από  το  ταξίδι  αλλά  και  από  τον  έντονο  προεκλογικό  αγώνα  που  είχε  προηγηθεί. Τίποτα  δεν  προμήνυε  αυτό  που  επρόκειτο  να  συμβεί  σε  λίγες  ώρες.  Η  εφημερία  ήταν  χαλαρή  και  on  call και  έτσι  αποφάσισα  να  πάω  στο  σπίτι  ενός  συναδέλφου  ουρολόγου που  έμενε  μόνιμα  στην  Κόρινθο για  να παρακολουθήσω  από  εκεί  μαζί  και  με  άλλους  συναδέλφους τα  εκλογικά  αποτελέσματα.

  Θα  ήταν  περίπου 4 με  5  το  απόγευμα  όταν κτύπησε  το  τηλέφωνο  του  σπιτιού,  τότε  δεν  υπήρχαν  κινητά,  και  η  έντρομη  φωνή  της  τηλεφωνήτριας του  νοσοκομείου μας  καλούσε  όλους  τους  γιατρούς   να  τρέξουμε  γρήγορα  εκεί  γιατί  κάτι  τρομερό  είχε  συμβεί.

  Το  τρομερό  ήταν  ένας  εκτροχιασμός  τρένου λίγο  πιο  έξω  από  την  Κόρινθο. Σε  δύο  λεπτά  είμαστε  όλοι  εκεί,  ουρολόγος,  αναισθησιολόγος, ακτινολόγος,  ορθοπεδικός,  χειρουργός, και  οι  λοιπές  ειδικότητες  του  νοσοκομείου. Μαζί  με  τους  νοσοκομειακούς  γιατρούς  σε  λίγο  ήρθαν  και  ιδιώτες  γιατροί   γιατί  το  θέμα  πήρε  άμεσα  δημοσιότητα  και  έγινε  και  σχετική  έκλυση από  τα  ΜΜΕ.

 

  Μετά  από  λίγη  ώρα  άρχισαν  να  καταφθάνουν  οι  πρώτοι  τραυματίες και  οι  πρώτοι  νεκροί. Οι  τραυματίες  ήταν  πάρα  πολλοί  για  την  δυναμικότητα  του  συγκεκριμένου  νοσοκομείου και  η  διαχείρισή  τους   δύσκολη και  περίπλοκη.  Έπρεπε  μέσα  σε  λίγα  λεπτά  να  διαχωρίσεις  τους  βαριά  από  τους  ελαφρά  τραυματισμένους ,  να  αποφασίσεις  ποιοι θα  χρειαστούν  χειρουργείο, ποιοι  θα  εισαχθούν στο  νοσοκομείο  για  παρακολούθηση  και  νοσηλεία, ποιοι  θα  μεταφερθούν  σε  νοσοκομεία  της  Αθήνας,  και  ποιοι  θα  πάνε  στο  νεκροτομείο.

  Η  διαλογή  ήταν  το  πιο  δύσκολο  και σημαντικό   πράγμα και  έπρεπε  να  γίνει  όσον  το  δυνατόν  γρηγορότερα  και  για  να  σωθούν  ζωές  και  να  μπει σε  κάποια  τάξη  στο  χάος  που  άρχισε  να  επικρατεί.

  Όλοι  μας  τα  κάναμε  όλα.  Κανείς  δεν  περιορίστηκε  στα  πλαίσια  της  ειδικότητας  και  των  αρμοδιοτήτων  του.  Θυμάμαι  ότι  εκτός  από  τις  πρώτες  βοήθειες,  τις  επιδέσεις  τραυμάτων,  την  βοήθεια  που  δίναμε   στον  ορθοπεδικό,  βάζαμε  και  ακτινογραφίες  γιατί ο  ακτινολόγος  δεν  προλάβαινε. Κουβαλούσαμε  φορεία,  βάζαμε  και  βγάζαμε  τραυματίες  από  τα  ασθενοφόρα, ράβαμε  τραύματα, και  ευτυχώς είχαμε  και  την  βοήθεια  των  ιδιωτών  γιατρών.

  Ο  συντονισμός ήταν  δύσκολος αλλά  τελικά  επιτεύχθηκε και  μετά  από  μερικές  ώρες είχαμε  ξεκαθαρίσει τους  τραυματίες.  Από  τους  238  που  ήταν  συνολικά  νομίζω  ότι  καμιά  εικοσαριά με  τριάντα  παρέμειναν  στο  νοσοκομείο  για  νοσηλεία, αρκετοί   πήραν  εξιτήριο γιατί  ήταν  ελαφρά  τραυματισμένοι,  πέντε  δυστυχώς  πήγαν  στο  νεκροτομείο,  και  οι  υπόλοιποι περίπου  150  μεταφέρθηκαν  στην  Αθήνα  με  ασθενοφόρα, που  κινητοποίησε ο  τότε  υπουργός  υγείας  Γιώργος  Γεννηματάς,  και  πραγματικά  ήταν πολλά  για  να  μπορέσουν  να  μεταφέρουν  αυτούς  τους  150 τραυματίες. Ο  ίδιος  ο  υπουργός  ήρθε   στην  Κόρινθο και  συντόνισε  την  διακομιδή.   

  Αργά  το  βράδυ  όλα  είχαν  μπει  σε  έναν  ρυθμό και  αν  και  κατάκοποι είχαμε  όλοι    ηρεμήσει.    Τότε  αρχίσαμε  να  ακούμε  και  τους  πανηγυρισμούς   των  οπαδών του  ΠΑΣΟΚ  μετά  την  ανακοίνωση των  εκλογικών  αποτελεσμάτων.

Κόμμα	Αρχηγός	Ψήφοι	%	Έδρες
ΠΑΣΟΚ	Ανδρέας Παπανδρέου	2.476.491	41,58	10
Νέα Δημοκρατία	Ευάγγελος Αβέρωφ	2.266.568	38,05	9
ΚΚΕ	Χαρίλαος Φλωράκης	693.304	11,64	3
ΚΚΕ Εσωτερικού	Λεωνίδας Κύρκος	203.813	3,42	1
ΕΠΕΝ	Χρύσανθος Δημητριάδης	136.642	2,29	1
ΚΟΔΗΣΟ	Γιάγκος Πεσμαζόγλου	47.389	0,80	-
Χριστιανική Δημοκρατία	Νίκος Ψαρουδάκης	26.735	0,45	-
Κόμμα Φιλελευθέρων	Νικήτας Βενιζέλος	20.908	0,35	-
ΕΚΚΕ	Χρήστος Μπίστης	17.789	0,30	-
ΕΔΗΚ	Ιωάννης Ζίγδης	16.848	0,28	-

 

  Μου  έμειναν  αξέχαστες  εκείνες  οι  εκλογές αλλά  και  το  σιδηροδρομικό  δυστύχημα που  στην  περιοχή  ήταν  το  δεύτερο,  γιατί  το  πρώτο  και  ακόμα  μεγαλύτερο ήταν εκείνο  του  1968  λίγο  έξω  από  το  Δερβένι.   Η σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών που ήταν ασφυκτικά γεμάτες από ψηφοφόρους για το δημοψήφισμα-παρωδία της χούντας είχε ως αποτέλεσμα 34 νεκρούς και πάνω από 100 τραυματίες.

  Όλα  αυτά  ήρθαν  σήμερα  στην  μνήμη  μου  μετά  το  τραγικότερο  δυστύχημα  στα  Τέμπη     από  την  μετωπική  σύγκρουση  δύο  τρένων,   που  έσπειρε  τον  θάνατο   σε  πάνω  από  50  ανθρώπους,   κυρίως  νεαρής  ηλικίας,   που  οι  περισσότεροι  επέστρεφαν  στην  Θεσσαλονίκη  μετά  το  τριήμερο  της  Καθαρά  Δευτέρας.   

  Ας  είναι  ελαφρύ  το  χώμα  που  θα  σκεπάσει  τα  παιδιά.