ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΣΑΜΠΕΡΛΕΝ ΚΑΙ ΠΕΤΑΙΝ

Ο Άρθουρ Νέβιλ Τσάμπερλεν (αγγλ. Arthur Neville Chamberlain, * 18 Μαρτίου 1869 στο Μπέρμιγχαμ; † 9 Νοεμβρίου 1940) ήταν Βρετανός συντηρητικός πολιτικός και Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου από το 1937 μέχρι το 1940. Ήταν επίσης εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας.



Πολιτική [Επεξεργασία]Η εξωτερική πολιτική του Τσάμπερλεν την δεκαετία του 1930 πέρασε στην ιστορία ως Appeasement Policy (Πολιτική Κατευνασμού). Ο όρος αυτός σημαίνει την προσπάθεια των Βρετανών να κρατήσουν καλές σχέσεις με την ναζιστική Γερμανία. Το 1938 υπέγραψε την Συμφωνία του Μονάχου μαζί με την Ιταλία, την Γαλλία και την Γερμανία, με την οποία η Τσεχοσλοβακία θα έδινε τα ανατολικά εδάφη της Σουδητίας στη Γερμανία, υπό τη λογική να μη γίνει εισβολή στην υπόλοιπη χώρα. Εξακολούθησε την προσπάθεια να συμβιβαστεί με τον Χίτλερ όπου του ήταν δυνατό, προκειμένου να αποτρέψει κάθε κίνδυνο πολέμου. Ιστορική έχει μείνει η φράση με την οποία ανακοίνωσε την υπογραφή της Συμφωνίας του Μονάχου, Peace for our time (Ειρήνη στην εποχή μας), η οποία διαψεύσθηκε τραγικά λίγο αργότερα με το ξέσπασμα του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.




Μετά από έξι μήνες η Γερμανία παραβίασε την συμφωνία εισβάλλοντας στην Πράγα και προσαρτώντας ολόκληρη την Τσεχοσλοβακία. Ο Τσάμπερλεν άλλαξε τότε την πολιτική του και υπέγραψε συμφωνίες εγγύησης με την Πολωνία, την Ελλάδα, την Ρουμανία και την Τουρκία για την περίπτωση γερμανικής επίθεσης. Στις 3 Σεπτεμβρίου 1939, δύο μέρες μετά την γερμανική επίθεση κατά της Πολωνίας, η κυβέρνηση Τσάμπερλεν αναγκάστηκε να κηρύξει τον πόλεμο κατά της Γερμανίας κι έτσι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος είχε αρχίσει. Μετά την εισβολή της Γερμανίας στη Νορβηγία και την αποτυχία των βρετανικών στρατευμάτων να αντιμετωπίσουν τα γερμανικά, δέχτηκε πολλές επικρίσεις ακόμα και από βουλευτές του κόμματός του, που ζήτησαν την παραίτησή του. Όταν πλέον η Γερμανία εισέβαλε και στις Κάτω Χώρες και τη Γαλλία ο Τσάμπερλεν εξαναγκάστηκε σε παραίτηση στις 10 Μαΐου 1940. Την πρωθυπουργία ανέλαβε ο Ουίνστων Τσώρτσιλ, αλλά ο Τσάμπερλεν παρέμεινε μέλος της κυβέρνησης και αρχηγός του Συντηρητικού Κόμματος μέχρι τις 3 Οκτωβρίου οπότε παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Πέθανε ακριβώς έξι μήνες μετά την παραίτησή του από την Πρωθυπουργία, στις 10 Νοεμβρίου 1940 από καρκίνο.

Σήμερα  ο  Χαρακτηρισμός  του  Ολάντ  ως  Ολανδρέου  φαίνεται  άκρως  επιεικής.

 Μάλλον  τον  άνθρωπο  πρέπει  να  τον  χαρακτηρίσουμε  ως  Τσάμπερλεν  και  τον  υπουργό  οικονομικών  της  Γαλλίας  ως 
Πεταίν.  (  Ναι  αυτόν  που  παρέδωσε  την  Γαλλία  στον  Χίτλερ  ).