Πέμπτη 4 Ιανουαρίου 2018

ΑΧ ΑΥΤΟΣ Ο ΒΟΑΚ




Στα μαύρα ολόκληρη η Κρήτη...

 “Ράγισαν” καρδιές στην κηδεία του 21χρονου Χρήστου Στεφανάκη, ο...

οποίος βρήκε τραγικό θάνατο χθες το μεσημέρι, στο πολύνεκρο δυστύχημα, που σημειώθηκε στην εθνική οδό Ηρακλείου- Ρεθύμνου, στο ύψος της Αγίας Πελαγίας και στοίχισε επίσης τη ζωή στην μέλλουσα γυναίκα του, την 20χρονη Μαίρη και την 41χρονη μητέρα της...

Με  αφορμή  ένα  ακόμα  τραγικό  δυστύχημα  στον  Βόριο  Οδικό  Άξονα  της  Κρήτης  θα  ήθελα  να  εκφράσω   ένα  προσωπικό  περιστατικό  που  φέρνω  συχνά  στην  μνήμη  μου  με  ανάμεικτα  αισθήματα,  Ιλαροτραγωδίας.    

Πριν  μερικά  χρόνια  κατέβηκα  στην  Κρήτη  αεροπορικώς  μέσω  Ηρακλείου  και  συνέχισα  την  διαδρομή  μου  προς  το  Ρέθυμνο  με  λεωφορείο  του  ΚΤΕΛ  Ρεθύμνου - Χανίων. Σε  διπλανό  μου  κάθισμα  ταξίδευε  ένας  υπερήλικας  (λίγο  μεγαλύτερος  σε  ηλικία  από  εμένα  ή  έτσι  τον  έκοβα)  ο  οποίος  μετά  τα  πρώτα  χιλιόμετρα  άρχισε  να  σταυροκοπιέται.  Το  ίδιο  συνέχισε  να  κάνει  κάθε  3-4  λεπτά.  Άρχισα  να  πιστεύω  ότι  πρόκειται  για  θρησκόληπτο  ή  για  ψυχιατρικό  ασθενή ευρισκόμενο   σε  θρησκευτικό  παραλήρημα.  Το  θέαμα  είχε  γούστο  και  άρχισα  να  τον  κάνω  χάζι  και  στοιχημάτιζα  με  τον  εαυτό  μου  πότε  θα  έκανε  το  επόμενο  σταυροκόπημα.  Όλα  ωραία  και  καλά  και  να  περνάει  η  ώρα.  Εναλλακτικά  με  το  χάζι  στον  υπερήλικα  κύριο  άρχισα  να  παρατηρώ  και  την  χιλιομετρική  ένδειξη  στο  πλάϊ  του  δρόμου  ώστε  να  υπολογίζω  πόσο  κοντά  ή  μακριά  βρισκόμουνα  από  τον  προορισμό  μου  που  ήταν  το  Ρέθυμνο.  Με  μεγάλη  μου  έκπληξη  παρατήρησα  ότι  τα  σταυροκοπήματα  του  συνταξιδιώτη  μου  συνέπιπταν  χρονικά  με  την  διέλευση  του  λεωφορείου  από  παρακείμενα  στον  δρόμο  εικονοστάσια  που  κάποιοι  δυστυχείς  είχαν  στήσει  στο  πλάι  του  δρόμου  για  να  τιμήσουν  τους  δικούς  τους  νεκρούς  από  τροχαία  δυστυχήματα  σ΄ αυτό  τον  δρόμο.  Και  ήταν  τόσο  πολλά  τα  εικονοστάσια  όσα  και  τα  σταυροκοπήματα  του  γραφικού  πλέον  γέροντα.  
Αχ  αυτός  ο  ΒΟΑΚ!  Θα  ακούνε  για  την  κατασκευή  του  και  τα  εγγόνια  μας  για  να  την  δουν  τελικά  να  πραγματοποιείται  τα  δισέγγονά  μας.  

Δεν υπάρχουν σχόλια: