ΜΟΝΑ ΖΥΓΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ

Διαβάζω τώρα τελευταία, και αφού πέρασαν οι πρώτες 50 ημέρες διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, κάποια δημοσιεύματα εχθρών και φίλων που τα βάζουν εναντίων του τρόπου επιλογής των διαφόρων κρατικών στελεχών.
Στην αρχή τα δημοσιεύματα επέκριναν την διαδικασία επιλογής μέσω βιογραφικών σαν αργή, με αποτέλεσμα 40 ημέρες μετά τις εκλογές να μη υπάρχουν στα υπουργεία Γενικοί Γραμματείς. Εξέφραζαν οι «ανιδιοτελείς» γράφοντες την ανησυχία ( έως και πανικό ) τους γι’ αυτή την καθυστέρηση σε τέτοιο βαθμό που ο αναγνώστης εξέλαβε το ρόλο του Γραμματέα ως του σημαντικότερου προσώπου στην Ελλάδα, σημαντικότερου και από του Υπουργού, ακόμα και του Προέδρου της Δημοκρατίας!
Μόλις τελείωσε αυτή η φάση επιλογής, οι πάντα «ανιδιοτελείς» κονδυλοφόροι, άρχισαν να εστιάζουν την κριτική τους στο κατά πόσο οι επιλεγέντες είναι πράσινοι κουμπάροι ( ασχέτως βιογραφικού ).
Θυμάμαι πόσος θόρυβος έγινε για τον Γραμματέα του υπουργείου δικαιοσύνης επειδή ήταν ένας εκ των συγγραφέων βιβλίου πρακτικών συνεδρίου με έτερο συγγραφέα την σύζυγο του υπουργού.
Θυμάμαι το πρωτοσέλιδο του «ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ» με τίτλο: πράσινοι κουμπάροι, και με αναφορά σε κάποιους που διορίσθηκαν στο υπουργείο Περιβάλλοντος και στο κτηματολόγιο.
Και τώρα οι ίδιοι αλλά και άλλοι δημοσιογράφοι καυτηριάζουν την παραμονή ή τον επαναδιορισμό στις ίδιες θέσεις κάποιων γαλάζιων κουμπάρων, ή γκρινιάζουν γιατί λέει το βαθύ ΠΑΣΟΚ παραπονιέται γι’ αυτούς τους διορισμούς, ενώ το ίδιο το «βαθύ» έχει μείνει απ΄ έξω, αλλά τελικά μερικές φορές καταφέρνει να επιβληθεί. «ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΟΛΛΗΤΩΝ» γράφει στο άρθρο του στα «ΝΕΑ» ο Δημήτρης Μητρόπουλος.
Ας δούμε μια φορά θετικά την αλλαγή των θεσμών και όχι μόνο των προσώπων.
Σε κανένα δεν αρέσει η καθυστέρηση. Σε κανένα δεν αρέσει σε κρατικές θέσεις να τοποθετούνται άνθρωποι με καθαρά κομματικά, χρωματικά, ή οικογενειακά ή φιλικά κριτήρια. Σε κανένα δεν αρέσει να διορίζονται με μόνο κριτήριο το βιογραφικό τους σημείωμα όπως ο Γαλάζιος Κουτούπης. Σε κανένα δεν αρέσει να διορίζεται κάποιος με μοναδικό προσόν ότι ανήκει στο « βαθύ» ΠΑΣΟΚ.
Όλα αυτά μεμονωμένα ίσως είναι αρνητικά κριτήρια επιλογής, όλα μαζί όμως μήπως είναι πολύ ιδανικά;

Μήπως οι κρίνοντες έχουν αδύναμία άσκησης ουσιαστικής κριτικής;

Μήπως πρέπει να μας πούν τι ακριβώς θέλουν;